Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

zaterdag 15 oktober 2016

Een gebroken nacht

We zitten in de wacht voor onze vlucht om 21.20 uur naar Kuala Lumpur. Het is nog een dooie boel bij gate A2. Toch maar even kijken op het bord. En ja hoor...vertraging....nieuwe vertrektijd 22.30 Uit ervaring weten we dat het dan nog later wordt. Tegen elven kunnen we boarden. We schuifelen de Airbus 220 in van AirAsia op zoek naar de stoelen 23a en b. Gevonden! Maar wel allemachtig krap. Moeten wij hier met onze lange benen tussen? Veel lukt dus dit ook. Het is precies pas en we kunnen geen twee centimeter bewegen. De lichten doven en we stijgen op. Ik heb mijn gewicht weten te verplaatsen naar mijn linkerbil mrt de benen iets schuin, de stoel iets naar achter zonder de achter mij zittende passagier te pletten en ik sukkel in slaap. Even later flitsen de lampen aan en ik wordt wakker door het gekwetter van de purser door de luidspreker "this is a non-smoking flight"! Hij is fijn maar ik ben van de leg. Ik kan nauwelijks meer slapen. Jacqueline hangt met gesloten ogen tegen het raam aan maar slaapt ook niet. De lichten worden weer gedimt en de piloot vond het blijkbaar nodig om de airco wat kouder te zetten. Daar zaten we dan ingeklemt in korte broek op teenslippers in een als een koelkast aanvoelende vliegmachine. Kippevel, een koude neus en blauwe tenen. Tegen het einde van de drie uur durende vlucht hebben we toch nog een beetje kunnen dommelen. De landing wordt ingezet en de vrouw voor mij schiet met haar hand paniekerig naar de knop boven haar om de stewardess te waarschuwen. Ze maakt een kotsbeweging. Omdat AirAsia een nogal beknibbelende maatschappij is, is er geen kotszak aanwezig. De stewardess schiet te hulp en schuift een stuk karton onder de kin van de mevrouw. Ik heb mijn hoofd naar links gedraaid want ik was niet nieuwsgierig naar de afloop. Vliegen is vaak saai maar soms ook niet. Inmiddels zitten we weer in de wacht op KLIA 2 (Kuala Lumpur International Airport 2) met onze opladende tablets. Wachten tot 07.10. Hongkong ....we komen eraan!






Geen opmerkingen:

Een reactie posten