Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

dinsdag 30 mei 2017

Schildpadden

Zondag 28 mei 2017
We zijn weer toppie. Na een dag van rusten is het tijd voor aktie. De wekker staat voor half zeven maar we worden al eerder gewekt door de vogels. Na het pannekoekenontbijt, het is zeven uur, gaan alle snorkelspullen in de boot. We gaan een dik uurtje varen naar de achterkant van en ander eiland. Daar ligt een beschermd gebied waar eigenlijk niet gesnorkeld of gedoken mag worden. Methos kent de mensen in jet dorp Sawandarek goed dus mogen wij daar wel snorkelen. Omdat het beschermd is komen daar veel grote vissen voor zoals baracudas, headbumper parotvissen, travelfish, haaien, grote scholen sweetlips en vooral ook groene schildpadden. We gaan te water en spotten gelijk een "black tip" haai. Even later de eerste schildpad. Na de koffiepauze op de pier gaan we verderop weer het water in. Heerlijk...en prachtig! Veel vissen en ook weer schildpadden. Methos duikt diep en vangt een turtle. Spartelend komt ie naar ons toe. Geweldig! Zijn ogen zien wat wij niet zien.
We laten on meedrijven met de stroming en blijven hangen onder de pier. Heel veel vriendelijke "Angelfish" die we voeren met bananen. Er is gretige aftrek. Een hele grote groep geelgestreepte "sweetlips" hangt onder de pier stil tegen de stroming in. Ook het rode en paarse softkoraal wat zich op de staanders van de pier heeft gevestigd is prachtig. Het is mooi geweest en varen terug naar de homestay waar ons de lunch staat te wachten. Rijst, groenten en gebakken vis. Volgevreten laten we ons in de hangmat glijden voor de siesta.
Morgen gaan we het eiland rond met onderweg uiteraard weer snorkelen op prachtige ongerepte plekken.














zaterdag 27 mei 2017

De generator

Zaterdag 27 mei 2017
Methos heeft rond zessen de generator aangezet zodat iedereen zijn telefoons en andere apparaten kan opladen. We horen de generator pruttelen....dat gaat niet goed.
We krijgen nasi goreng voorgeschoteld.....morgen vis. We zijn klaar met eten als de generator begint te pruttelen. Problemen...dat is duidelijk. Het opladen wordt onderbroken. We laten alles maar op tafel liggen en we zien wel. Er wordt druk gesleuteld maar het lukt niet om 'm op gang te krijgen. We liggen al te bed als ik na een half uurtje nog eens ga kijken. Ik slinger me met een zaklamp over de planken van de hut naar het looppad en zo naar de tafel waar de opladers liggen. Niets is opgeladen. Het is niet gelukt om 'm weer aan de gang te krijgen.
We worden al vroeg (5 uur) gewekt door het prachtige geluid van de vogels. Het zijn vooral kakatoes en papegaaien die we horen. Het is rond zevenen. Tijd voor het "ontbijt".....doeriancake met thee...en een banaan. De vrouw des huizes is al vis voor de lunch aan het schoonmaken. Ze zien er goed uit! Een gestreepte en een rode zijn reeds ontdaan van de ingewanden. Methos begint te sleutelen aan de verroeste generator. De moeren zitten vast en er zit water in de machine. Dat wordt niks en dan breekt er ook nog iets af. Over en uit! Hij zegt dat hij in het dorp verderop nog een generator heeft. Laten we het hopen. Hij zal best wel wat regelen want het is ook zijn eigen belang want zijn telefoon is ook leeg. Gelukkig is de batterij van mijn ipad nog niet op dus ik kan nog wat schrijven. Terwijl Jacqueline op bed ligt ben ik aan de wandel gegaan naar het dorp. Spelende kinderen, de school is al uit en een paar vrouwen zitten onder een boom. Ik loop verder over het betonpad naar het volgende dorp. Aan de rechterkant het golfplatenkerkhof en hé aan de andere kant een mast met gsm ontvanger. Zou het dan toch? Een meisje zit op een gammel bankje onder een boom te spelen met haar smartphone. Ik vraag of er signaal is en ook internet. "Ada". We zullen het zien.
Ik loop terug naar de homestay en ik hoor Methos roepen dat er stroom is. Hij heeft de generator uit het dorp al gehaald. Zo...snel alles opladen voor morgen als we gaan snorkelen.
We zitten wat te babbelen met Methos als er geroepen wordt dat het eten klaar. Het wordt gebracht waar we zitten. Twee vissen, heerlijke overgoten met een bumbu. Een bord groenten, boontjes met wortelen. Een bord tempé en een te grote kom rijst. Het smaakt voortreffelijk. Tijd om uit te buiken in de hangmat.
In de middag loop ik weer naar het tweede dorp in de hoop een internet signaal te kunnen ontvangen. Vlakbij de mast zet ik mezelf op een op een langs de kant liggende plank op twee afgezaagde boomstammen. Er is wel gsm signaal maar het internet is mini-minimaal. Het lukt niet te bloggen. Helaas. Terug naar de hut en badderen dan maar. De avond valt met een prachtige zonsondergang.



Met de boot

Vrijdag 26 mei 2017.
We zijn de enige gasten het hotel. Het is 07.00 uur. We worden opgehaald met de auto om te gaan ontbijten. In het restauarant stast een buffet klaar met twee borden, 6 witte boterhammen, jam en pindakaas. We bestelken dasrbij verse sinaasappelsap en een spiegelei...1 kantje gebakken....maar dat wordt een omelet. Maakt niet uit...een ei is een ei...het is ze vergeven. Half acht rijden we weg naar de haven van Sorong om de snelle boot te nemen naar Wasai, de poort van Raja Ampat. 
Daar aangekomen eerst tickets kopen voor RP 130.000 pp. Het loket is open maar de stoel daarachter is leeg. Oh ja..daar komt ze net aangekakt. Te laat....zegt ze zelf. 
Tickets gekocht, rugzakken uit decsuto, de "sopir" een tip en wij lopen naar de boot. Het is over achten dus tijd zat. De vertrektijd van 09.00 uur wordt overschreden met een stief kwartiertje. Mag geen naam hebben.
Twee uur later stappen we van de boot in Wasai. We worden gevontroleerd op het hebben van een permit. Hebben we nog niet...we worden verwezen naar een desk aan de linkerkant van de Tourist Office. De prijs is RP 1.000.000 behalve voor mensen met een KTP (Indonesiscje ID) en buitenlanders met een KITAP (verblijfsvergunning voor 5 jaar). Prijs RP 500.000
Buitenlanders met een KITAS (1 jaar) betalen gewoon RP 1.000.000
Na de permit komt Methos van de homestay ons tegemoet. Hij heeft een auto geregeld en we gaan eerst inkopen doen op de markt. Vooral groenten, olie en eieren. Dan naar de warung want we hebben trek in eten. De kip met nasi en groenten heeft gesmaakt. We gaan naar de boot die ergens verderop ligt. Er wachten ook wat dorpelingen van het eiland Gam. Ze varen mee en worden afgezet bijn hun dorp. Na een klein uurtje varen komen we aan bij Homestay Methos. De koffie is bijna bruin en het begint te regenen. We installeren ons in een hut boven het water en dalen af in de hangmat. Wat een rust. Het enige wat we horen zijn de prachtig roepende en zingende vogels en het kabbelende opkomende water. We horen vlakbij een vogel roepen.....het is een zwarte kakatoe. We spotten 'm.....Prachtig!
We hebben twee dagen gereisd om van Wamena naar Raja Ampat te komen en zijn vermoeid. Morgen nemen we een rustdag en doen we niets behalve dommelen en lezen in de hangmat.
Foto's volgen als we terug zijn in Sorong



donderdag 25 mei 2017

Reisinfo West Papua

We voor degenen die van plan zijn om een reis te maken naar West Papua volgen hier tips.
Doe het nu want West Papua verandert snel. 
**West Papua is duurder dan andere Indonesische eilanden. Vooral eten, drinken en slapen,
**Jayapura: 
Bij aankomst op Sentani: negeer al die figuren die taxidiensten aanbieden. Loop naar de uitgang van het vliegveld en neem een angkot die je voor veel minder naar Jayapura brengt. Het is een uurtje rijden. We betaalden RP 200.000
Let er op dat als je het vliegveld verlaat je begage wordt gecontroleerd. Zorg dat je de instapkaart met bagagestickers bij de hand hebt. Deze controle wordt ook op het vliegveld van Wamena en Sorong uitgevoerd.
**Homestay Galpera is een prima slaapplek. Yuli de vrouw des huizes is erg behulpzaam. Deze schone plek heeft een huiskamersfeer. Te boeken bij Booking.com. Prijs RP 600.000. Vier kamers met één gedeelde badkamer. De eigenaar is Reiner en die zorgt er wel voor dat het schoon en netjes is.
Geen ontbijt maar er staat wel jam en hagelslag. Zelf een eitje bakken in de keuken. Brood e.d. zelf kopen in de supermarkt. 
**Openbaar vervoer:
Elke rit met een angkot kost RP 5000. Jayapura is verdeeld en heeft terminals. Dus soms overstappen op een andere angkot.
Jayapura heeft niet veel te bieden maar de musea zijn interessant en het uitzicht op het meer is prachtig. Je kan daar naar toe per angkot. Vraag naar "Danau Jayapura".
**Ga je naar de Baliemvallei dan heb je een "Surat Jalan" nodig. Deze is alleen verkrijgbaar op het hoofdpolitiekantoor in Jayapura. Neem de angkot naar Bank Papua. Iets verder staat het politiebureau. Vraag naar het kantoortje voor Surat Jalan. Twee pasfoto's en een kopie paspoort nodig. Is gratis. Dus niets betalen. Deze Surat Jaan is niet meer verkrijgbaar op het vliegveld en ook niet op het politiebureau bij het vliegveld. Dus alleen in Jayapura.
**Wamena
- bij aankomst staan er weer allerlei figuren te wachten die trekkings en taxidiensten aanbieden. Zorg dat je al een honestay of hotel genoteerd hebt en laat je brengen door een becak of taxi. Buiten de poort van het vliegveld jet goedkoopst. 
- Wil je een trekking gaan doen in de Baliem Vallei vraag in je homestay of hotel of ze een goede gids weten. Ze weten de goede en die bellen ze voor je. Ga met hem om de tafel en neem de tijd om te onderhandelen over de prijs. Wij betaalden gids en drager voor 2 personen incl. slaapplek. RP 1.100.000 per dag. Het eten in de slaaplek moet je ter plekke zelf betalen. Neem voldoende eten en water mee. Ook suiker, koffie, sigaretten en snoepjes om weg te geven. Vervoer naar de startplek van de trek is ook niet inclusief de prijs van de gids.
- het is in de nacht koud in de Baliem Vallei. Neem dekens of slaapzak mee. Je slaapt meestal op de grond op een matje. 
- Eenmaal in Wamena de Surat Jalan laten registreren op het politiebureau. Is ook gratis.
- bezoek Mummie: vraag in je homestay hoe daar te komen. Één van de vijf is in de desa Kurula. Gemakkelijk met de angkot. Kan je zelf doen. Met een gids kan ook maar dan betaal je veel meer. Prijs om de mummie te zien RP 250.000 en breng ook weer sigaretten en snoepjes mee voor de kinderen
**Weg uit Wamena
De vluchten van Trigana Air en Wings Air gaan in de vroege morgen naar Jayapura. Het kan gebeuren dat bij slecht weer de vluchten vertraging oplopen  of worden gecancelled. Dus neem geen doorgaande vlucht op dezelfde dag naar Sorong. Vlieg naar Jayapura en neem daar 1 nacht of 2 nachten een homestay en vlieg de volgende dag door. Op deze manier loop je niet het risico je vlucht te missen.
** Sorong
Bij aankomst op vliegveld Sorong ook weer bagagecontrole.
Buiten staan weer veel taxichauffeurs klaar om je in de kraag te grijpen. Zorg dat je een accomodatie hebt geboekt met gratis airportshuttle. Dan komen ze je ophalen en heb je geen taxi nodig. Genoeg accomodatie te boeken bij Booking.com.
**Raja Ampat Eilanden
De boot vanuit Sorong gaat twee keer per dag. Om 09.00 uur en 14.00 uur. De tickets zijn te koop bij de haven, links voor de slagboom. De rode snelle boot ligt aan de linkerkant van de het einde van de pier. Een ticket ekonomi kost RP 130.000 De vaartijd naar Wasai is twee uur,
* Om op Raja Ampat te mogen verblijven heb je een Permit nodig.
Te koop voor RP 1.000.000 bij de Tourist Office in Sorong (tegenover de uitgang van het vliegveld) of in Wasai. Als je de boot afkomt is er controle of je al een permit hebt. Zo niet dan wordt je verwezen naar een desk van het Tourist Office. Hier is ook de permit te koop. Te betalen in cash of met creditcard.
Voor inwoners van Indonesië met KTP of KITAP is de prijs RP 500.000 Voor de overige toeristen dus RP 1.000.000
* alvorens naar de eilanden te gaan is het slim om nog wat inkopen te doen op de markt. Degene die je op komt halen van de homestay zal je hierbij helpen.
Als je homestay hebt geboekt met GSM bereik dan is een kaart van Telkomsel ook te koop in Wasai.
*In Wasai is geen geldautomaat. Neem voldoende cash mee vanuit Sorong daar staan meerdere ATM's. Ook voor het betalen van je homestay: cash geld in Roepias.
* de boot terug van Wasai naar Sorong kost RP 125.000 (5.000 goedkoper dan heen). 



Rondjes van de zaak

Donderdag 25 mei 2017
Het is hartstikke donker. De wekker rammelt. Het is 04.00 uur. We moeten eruit want onze vlucht naar Jayapura gaat om kwart over zes. Effe snel badderen en de laatste dingen nog in de rugzakken. Om zes uur schuifelen we de ontbijzaal binnen. Niemand te bekennen, hartstikke donker. Er staan wel boterhammen voor ons klaar. Zelf hebben we kaas en hagelslag. We happen onze bammetjes weg met een bak thee, op de kamer. Het is tijd om te gaan. Het is nog donker en geen ojek of taxi te zien. Toevallig staat er een busje voor de deur met mensen van een bedrijf van de luchthaven. "Mogen we meerijden?"....de chauffeur: "natuurlijk kan dat!". Wij met onze rugzakken achter in de bak op weg naar het vliegveld. Daar ingecheckt en weer bijbetaald voor het overgewicht. Iets meer dan op heenvlucht...het zal de peniskoker zijn! 
We vertrekken op tijd en landen een uur later op Sentani Airport in Jayapura. Daar eerst koffie en daarna weer inchecken voor onze vlucht naar Sorong. Een kleine vertraging maar dat is normaal in Indonesië. 
Eerst een tussenlanding op Manokwari. We wachten daar 25 minuten. Bijtanken zeker. We vertrekken weer, nu naar Sorong. We naderen Sorong maar we maken eerst nog een rondje boven een prachtig eiland. Nog een rondje....en nog een rondje....en nog een vierde rondje van Garuda....nou vooruit maar dan nog een laatste rondje....ee zijn inmiddels al drie kwartier aan het rondjes vliegen. Er is een inspectie van de landingsbaan dus er kunnen "even" geen vliegtuigen landen. We zetten dan toch de landing in. Gaat soepeltjes maar we staan weer bij de verkeerde bagageband. De schermen zijn zwart dus weten we niet welke band. Maar we komen er altijd weer uit.
Door de vertraging is shuttle van het hotel weggegaan. We staan buiten en bellen. Hij komt eraan. Een kwartiertje later stappen we in. Aan de overkant van de uitgang van het vliegveld is de Tourist Info. Daar kunnen we de Permit Raja Ampat en de tickets voor de boot van morgenochtend kopen. Ik vraag hem daar heen te gaan masr helaas het is een "rode dag" op de kalender en dat betekent een vrije dag en dus gesloten. Het zal te maken hebben met het begin van de Ramadan. Dan maar de tickets kopen in de haven en de permit in Wasai.
Of.....we informeren bij de vriendelijke dame van de receptie of er nog een ander adres is voor de permit. " Oh dat weet ik niet, ik bel mijn marketingmanager wel even". Ring ring ring.....hij zegt dat het ook kan in hotel Meridien. Wij daar naar toe met de chauff. We stappen binnen.....wat een dooie boel zeg. Maar er steekt een hongerig (ramadan) koppie boven de receptiebalie uit. Wij vragen en hij antwoordt: "nee hoor dat kan hier niet, moet je naar de Tourist Info morgen want vandaag gesloten". Pffff wat een oud nieuws. Hier worden wij zó moe van!
We bivakkeren in een prima kamer. We vinden zelf dat we deze luxe kamer verdiend hebben. De kamer ligt een flink stuk lopen van receptie en restaurant. Als we weg willen dan bellen we de chauff van het hotel en die brengt ons met de auto naar het ontbijt. 
Het is "teatime"....en dat wordt op de brommert bezorgd.
Het regent keihard dus we besluiten er niet meer uit te gaan. We hebben op het vliegveld van Jayapura nog wat lekkere snacks gekocht en gebruiken we nu als avondeten. Morgen om zeven uur begint de nieuwe dag met het ontbijt en dan door naar de haven. De chauffeur van het hotel brengt ons kostenloos....service van het hotel.






woensdag 24 mei 2017

De mummie

Woensdag 24 mei 2017.
Het wordt weer een prachtige dag. Na het ontbijt met de "ojek" naar de grote Pasar Baru. Een dunne oostenwind giert om ons hoofd, althans voor het gevoel.  Wij dachten hoe vroeger op de markt des te beter. Maar dat is hier niet zo. Om half negen was er nog niet veel te beleven. Een aantal vrouwen schikken hun groenten. Twee varkens scharrelen door het afval. Men gaat eerst vroeg in de morgen de produkten op het land oogsten en dan naar de markt. Verser kan het niet. Dan eerst maar met de "ankot" via Jiwika naar de kampung Kurulu. De angkot staat te wachten zonder chauffeur. Er komt een jongen aangelopen die enorm stinkt. Hij heeft ergens benzine gehaald. Zijn baas komt erbij, steekt zijn vinger in de jerrycan, ruikt eraan en zegt dat het geen goede benzine is. Deze is aangelengd met verfverdunner ofzo. De jongen neemt een trechter en giet de benzine toch in de tank van de angkot. Benzine kost in Wamena RP 15.000 en dat is 3x de normale prijs van RP 6.550
De angkot wordt gestart. Een grote rookwolk. We gaan zo rijden.....de stinkende jongen blijkt ook de chauffeur te zijn. Hij stapt in terwijl wij al voorin zitten. Gelukkig heeft het bussie naast de raampjes naar beneden ook veel kieren en gaten zodat er tijjdens het rijden enige ventilatie ontstaat en dat is wel nodig ook. Brrrrrrrr
In Kurula is een mummie van 373 jaar oud te bewonderen. Na een klein uurtje hobbelen over de slechte weg waren we daar. Een klein stukje lopen naar de poort van deze nederzetting. We stappen naar binnen, er is nog niemand te zien. Druppelsgewijs kwamen de mensen uit hun hutjes zo ook het dorpshoofd. Met hem moesten we even onderhandelen over de prijs van de bezichtiging inclusief het maken van foto's. Hij vroeg RP 300.000 en we zijn uitgekomen op RP 220.000. Gisteren kregen we van onze vriend Penius te horen RP 250.000 dus we betalen niet teveel. 
In Kurulu bevindt zich één van de vijf  mummies die er in de Baliemvallei zijn. Het is het gemummificeerde lichaam van een voorvader, een zeer belangrijk stamhoofd. De mummie wordt bewaard van generatie op generatie als een soort verering van de voorouders en als voorbeeld voor de jeugd.
Voor elke foto die we van de mensen uit deze kampung maken moeten we RP 10.000 betalen. Terwijl de dorpeling de mummie uit zijn hut haalt trekken de meesten vrouwen hun t-shirt uit en staan klaar, met hun blote hangers, voor de foto. Hoeven we niet want we hebben al genoeg foto's met prachtige vrouwen. De mummie wordt op een afgezaagde boomstam gezet en we mogen 'm bewonderen en fotograferen. Het is prachtig hoe deze man is geconserveerd. We kopen nog een paar kleine souveniers en we gaan. Net buiten de poort komen we een paar Argentijnen tegen met een gids die ook op het punt staan de mummie te gaan bekijken. Hun werd een prijs genoemd van RP 1.200.000 Spreek je de taal, ga daar heen zonder gids en regel zelf de prijs. Wij pp RP 110.000 en zij RP 300.000 en dat is kassa voor deze kampung en wellicht ook de gids.
We lopen terug naar de weg. Enige tijd later stopt dezelfde ouwe rammelbak van een angkot van de heenrit. We stappen in en pikken onderweg op verschillende plaatsen mensen op met tassen vol verse groenten. Allemaal op weg naar de markt. De roestbak is propvol met bovenop een lading produkten.
Inmiddels is het druk op de markt en is in volle gang. We nemen nog wat foto's en stappen achterop de ojek terug naar het hotel. Lunchtijd! Naast het hotel zit een prima eettent. Vandaag....mie ayam speciaal. 
Vanmiddag na de siesta hebben we nog een kleine wandeling gemaakt om de benen te strekken. Het was prachtig in de Baliemvallei. Morgen twee vluchten. Eerst naar Jayapura en dan door naar Sorong op de "vogelkop" van Papua. Van Sorong gaan we later door naar de Raja Ampat eilanden. 











dinsdag 23 mei 2017

Veren, speren en rieten rokjes

Dinsdag 23 mei 2017
Gisteren tijdens de laatste kilometers van de trek vroeg ik aan Penius of er morgen nog iets bijzonders te beleven valt. "Oh ja, ik weet wel een kampung waar ze een dans willen opvoeren". Dit  hebben we gistermiddag met hem in het hotel geregeld. We hebben hem het gehele bedrag betaald want hij ging later op de middag daarheen om het te regelen en hij moet dit vooraf betalen. Oké geen probleem. Het transport RP 600.000 morgen te betalen aan de chauffeur? "Voor dat bedrag een goede auto, een Toyota Avanza. Wij vroegen hem hoe laat morgen te vertrekken? "Om een uur of vijf kom ik dit zeggen als ik het heb geregeld". Wij tot half zeven gewacht en geen Penius. Het is al half acht....toch maar even bellen. Hij neemt op met een gammele krakerige stem en zegt dat hij niet kan komen omdat hij het druk heeft. "Oké maar heb je het wel voor morgen geregeld? "Ja natuurlijk". 
Wij vragen hem hoe laat hij dan morgenochtend (vandaag dus) in het hotel. "Om 8 uur of half 9 maar het kan ook tien over acht zijn. Onze wenkbrauwen gaan omhoog. Oké tot morgen.
We hebben heerlijk geslapen. Wat wil je na drie nachten op een keiharde ondergrond. Om zeven uur aan het ontbijt want we willen om acht uur klaar staan want stel dat hij op tijd is. Om acht uur staan we buiten. Geen Penius.....kwart over acht geen Penius. Het is tien over half negen.....ik ga hem bellen. Hij neemt op en zegt dat hij onderweg is, "10 minuutjes". Die tien minuutjes van hem die kennen wij inmiddels. Dik over negenen zien we hem aan de overkant lopen en spreekt een angkot-chauffeur aan. Even later komt hij spelend met zijn mobieltje en zijn gulp open onze richting uit. "Selamat pagi". 
Ons humeur was niet bovenstebest. "Selamat pagi, waar staat de auto dan kunnen we gaan want de mensen in het dorp staan natuurlijk op ons te wachten?". Hij wijst naar een angkot die inmiddels van de overkant naar voor het hotel is verhuist. De chauffeur glimlacht. Wij wijzend: "Die auto voor RP 600.000 en waar is de Avanza?". Hij: "Ja maar die kost een miljoen!". Wij: "Dat doen we niet, dat is niet de afspraak. En heb je de dans geregeld?. "Ja, ja, ja, no problem". 
Wij toch ingestapt en even later gestopt om eten te kopen in een warung. Terwijl wij in de warung waren heeft Jacqueline een deal gesloten met de chauffeur voor RP 350.000. En dat is geen RP 600.000.
We stappen in en Jacqueline zegt: "oké RP 350.000....de chauffeur knikt en Penius schiet enigszins omhoog en steekt zijn duim op en zegt "bagus". We rijden verder. Onderweg zit Penius te bellen naar iemand van het dorp. We waren er al bang voor. Hij heeft dus niks geregeld. De angkotchauffeur trap op de rem bij het dorp Obia. Daar stappen we uit en lopen in een half uurtje naar dit traditionele dorp. Daar belt hij weer. De dorpeling zegt dat we bij de kerk moeten wachten want iedereen die aan de ceremonie meedoet moet opgetrommeld worden en zich omkleden. Het begint te regenen. We gaan zitten op de grond onder het het afdak van de kerk. Penius gaat plat op zijn rug liggen en valt in slaap. De rust wordt gestoord door zijn gesnurk. Na een uur komt een dorpeling ons halen. Hij heeft moeite om Penius wakker te krijgen. We lopen naar de kampung en worden onthaald door een groep krijgers getooid met veren, peniskokers en speren. We maken foto's en lopen door naar de binnenplaats tussen de rieten hutjes. Daar worden we opgewacht door de krijgers, vrouwen en kinderen. Allemaal in traditionele kledij. In rondjes wordt gedanst. Het is prachtig. We geven een plastic zak met sigaretten, suiker, koffie en snoepjes aan de oudste zoon van het pas overleden dorpshoofd. Na afloop worden allerlei souveniers zoals kettingen, peniskokers en draagtassen uitgestald. Uiteraard kopen we een ketting en een peniskoker voor thuis aan de muur.
We zitten in een hutje om de door ons meegebrachte koffie te drinken. We wachten op het gekookte water. Penius zegt dat hij het geld is vergeten en vraagt mij om geld anders kan hij de ceremonie niet betalen. Hij zegt zonder te knipperen dat hij naast het afgesproken bedrag ook nog een fee van RP 400.000 wenst. Verbaasd en verbrouwereerd komt de stoom uit mijn oren. Ik ben pissig. "Niets daarvan, jij hebt het geld en jij betaalt, zoek het maar uit!"
Ongelofelijk eigenlijk want tijdens onze trek was het een prima gids. Geld brandt in de zakken, ook bij hem. Gisteravond flink aan de boemel en vandaag te weinig geld en geen energie. Pfffff waardeloos.
We eten de meegebrachte kip met rijst, we drinken onze koffie en ik bel Sam de angkotchauffeur en zijn opgestapt. Hij blijft achter. Als wij aan de weg aankomen komt ook de angkot eraan. Wat een timing! Terug naar het hotel.